ප්‍රවීණ චිත්‍රපට අධ්‍යක්ෂවරයකු වන ප්‍රසන්න තම නවතම චිත්‍රපටයේ ජවනිකා මහා මාර්ගයක රූගත කරමින් තිබුණි. ඔහුට අවශ්‍ය වූයේ එම ජවනිකාවේ රඟපෑ නළුවා පාරේ යන මඟියකු හා කලබලයක් ඇතිකර ගන්නා දර්ශනයක් ඉතා තාත්විකව රූගත කිරීමටය.
මහපාරෙන් බැහැර තැනක, මිනිසුන්ගේ අවධානයට හසුනොවන අයුරින් කැමරාව තැබීමට උපදෙස් දුන් හෙතෙම එම කොටස රඟපාන නළුවා කැඳවා පාරේ ඈත එමින් සිටි ජෝඩුවක් පෙන්වා මෙසේ උපදෙස් දුන්නේය.
”තමුසෙ අර එන මනුස්සයව කේන්ති ගස්සලා එයත් එක්ක කලබලයක් ඇතිකරගන්නවා. මම ඒක ටග් ගාල ෂූට් කර ගන්නං. වැඩේ දික්ගැහෙන්න කලින් මම ඇවිත් කලබලේ නවත්තන්නං. තමුසෙ බය නැතුව ඒක කරනවා.”
නළුවා හිස වනා අර ජෝඩුව ඉදිරියට ගියේය.
”මේ තමුසෙගෙ නෝනා ද?” ඔහු එම මිනිසාගෙන් ඇසීය.
”ඔව්... ඇයි?” එම තැනැත්තා මඳක් ගමන බාලකොට පුදුමයෙන් ඇසීය.
”මේ වගෙ ගෑනියෙක් එක්ක පාරේ බැහැලා යන්ඩ තමුසෙට ලැජ්ජා නැද්ද? මේක මූණක් ද අයිසෙ? තනිකරම තොරණක් නෙ. මොන මළ ඉලව්වකට තමුසෙ මෙයාව බැන්දද?” නළුවා නොනවත්වාම කියවාගෙන ගියේ ප්‍රතිවාදියාගේ හදිසි ප්‍රහාරයකට මුහුණ දීමට සූදානම්වය.
”පේනවා නේද? මම ගෙදරින් පිටත්වෙන කොටම ඔය ටික ඔයාට කිව්වා නේද?” සැමියා තම බිරිඳට කීවේය.
No comments:
Post a Comment